Hoeveel kolommen krijg ik op een pagina

Kolom 1

Hier komt de tekst in kolom 1, wat gebeurd er als de tekst niet op een regel past?

Regel door mij gecreëerde tekst die doorloop past zich vanzelf aan,afsluiten met eindtag br.
De div tag container bepaalt de breedte van de content, voor de 2 koloms pagina staat deze op 75% voor de 3 koloms pagina is dit 75%, de 5 koloms pagina is dit 80% en voor deze ook 80%..

Voor de rest staat in deze kolommen (4 en 5) wat achtergrond informatie hoe een en ander tot stand kom en een beetje onzin om de ruimte enigzins te vullen.

Kolom 2

Hier staat de tekst in kolom 2.

Tekst in kolom 3
Publicatiedatum van deze foto: maart 2022

Anno Domini 2020 afscheid genomen van mijn buddy, daarna nooit meer gezien. De reden?, waarschijnlijk terug te vinden in kolom twee.
Helemaal stuk van verdriet dan maar besloten te stoppen met duiken.

Kolom 4

Wanneer je alle kolommen netjes wilt laten aansluiten met "procenten van de pagina" moet je wel zorgen dat het aantal pixels links en rechts op "nul" komen want die worden van de totale breedte afgetrokken.

Regel door mij gecreeerd tekst die doorloop past zich vanzelf aan, afsluiten met eindtag p.

De P tag zorgt voor een nieuwe alinea, waardoor er een ruimte onstaat.
De br tag voor een nieuwe regel.

Kolom 5

Hieronder enige uitleg over het aantal kolommen die zijn te plaatsen

Het aantal kolommen op een pagina kent weinig beperkingen.
Om echter een klein beetje een leesbaar geheel te houden ben ik niet verder gegaan dan 5 kolommen op rij. Als ik meerdere kolommen op een rij plaatst zullen de regels wel erg kort worden, (tot soms één woord ).

Het aantal rijen met verschillende aantallen kolommen is volgens mij onbeperkt.

Hier staat wat informatie over de gehele breedte van de beschikbare pagina in de "div balk". De informatie betreft de lengte van de kolommen.
Wanneer de kolommen 1,2,3,4, en 5 te kort zijn (de lengte van een kolom staat aangegeven in een css file) komt de tekst in betreffende kolom te ver naar beneden en loopt door de tekst in deze balk. Dit is niet de bedoeling.
De lengte van de kolommen was 1050px deze op "auto" gezet voor alle kolommen en balken en het probleem doet zich niet meer voor, de lengte wordt automatisch aangepast aan de langste kolom.

Typografische accentuering
Accentueringsmethodes
Het menselijk oog is erg gevoelig voor veranderingen in de kleur en helderheid van een tekst. Als er een accentuering wordt gebruikt die de helderheid van de tekst verandert, door bijvoorbeeld vette letters te gebruiken, of door veel witruimte rond woorden te introduceren, dan zal dit snel de aandacht trekken. Als dit veel gebeurt dan levert een pagina een onrustig beeld op. Voor een stuk normale tekst is het idealiter de bedoeling dat het tekstbeeld ongeveer één grijstint heeft.
In verzorgd drukwerk heeft men veel mogelijkheden voor accentuering. De moderne tekstverwerkers bieden die mogelijkheden ook. Met handschrift en een klassieke schrijfmachine zijn de mogelijkheden beperkt en kent men meestal alleen onderstreping.
Cursief
Nadruk door cursivering
Door woorden cursief of hellend te zetten wordt het tekstbeeld amper verstoord, deze woorden vallen niet zo duidelijk op wanneer er met het oog over de pagina gegleden wordt. Wel vallen ze duidelijk op tijdens het lezen. Deze methode van nadruk is derhalve ook goed om in een betoog een zinsnede extra nadruk te geven, of om een vreemd woord te accentueren.
Cursivering wordt vaak gebruikt als een brief wordt geciteerd en verder voor vreemde woorden en namen van schepen.[bron?]
Vet
Nadruk door vette tekst
Vette varianten van een lettertype zijn vaak, bij professionele systemen, in verschillende maten van vetheid beschikbaar, bijvoorbeeld halfvet, vet en extravet. Door een woord vet te maken springt het uit de omliggende tekst. Het is daarom een heel geschikte methode om lemmata in woordenboeken mee te accentueren, of om belangrijke begrippen in een leerboek mee aan te geven, zodat iemand die terugbladert snel de definitie van een begrip kan vinden. Het is minder geschikt om in lopende tekst woorden vet te zetten, het risico is namelijk dat het gehele blok tekst heel onrustig aandoet doordat er overal 'donkere vlekjes' zitten.

Kleinkapitaal
Kleinkapitaal en kleine kapitalen.
Een stuk tekst in kleinkapitaal zetten is eigenlijk juist om te voorkomen dat afkortingen zoals ABC, SPQR onbedoeld te veel uit de tekst springen, doordat ze donkerder aandoen dan de omliggende tekst. Om dit te voorkomen, maar de woorden wel als afkorting te accentueren, wordt kleinkapitaal gebruikt. Indien dit niet beschikbaar is, worden ook weleens kleine kapitalen (verkleinde hoofdletters) gebruikt, zoals ABC en SPQR. Kleine kapitalen hebben echter als nadeel dat ze lichter zijn dan echte kleinkapitalen, waardoor de tekst te licht aandoet.
Spatiëren
Nadruk door spatiëren
Een methode die met de komst van de computer in onbruik geraakt is, maar vroeger veel werd toegepast, was die van het woorden s p a t i ë r e n. Het ging daarbij vooral om woorden gezet in KAPITALEN of HOOFDLETTERS. Deze spatiëring geeft een regelmatiger letterbeeld en in goede typografie wordt dit nog steeds toegepast. Zo wordt in het woord AANDENKEN de ruimte tussen de A's als een gat ervaren. Door tussen de andere letters wat ruimte (spatie) aan te brengen ontstaat een rustiger letterbeeld. In de hedendaagse e ditors is niet voorzien in deze mogelijkheid, vandaar dat goede spatiëring niet meer zo vaak voorkomt. Vroeger was het echter een doodzonde om een in kapitaal gezette tekst niet goed te spatiëren. Met name in Duitse teksten die uit fraktur gezet werden, dat van zichzelf heel donker is en waar geen cursieve of vette variant van beschikbaar is, was dit zeer gangbaar. Deze manier werkt ook doordat de kleur van de tekst verandert, en deze manier springt dan vaak ook duidelijk naar voren. Bij het gebruik hiervan moet opgelet worden dat in het Nederlands de ij niet gespatieerd wordt. Derhalve IJ s v r ij. Voor andere talen gelden aanvullende regels, het Duits houdt bijvoorbeeld de ch, ck en tz ook vaak bij elkaar in het Frakturschrift. Of de interpunctie ook extra witruimte krijgt hangt van het teken af.
Ook op typemachines, die weinig verschillende lettertypen kennen, is spatiëren een gebruikelijke methode. Voor een net opgemaakte tekst is die echter niet aan te bevelen. In het handschrift werd de aanwijzing tot spatiëren wel aangegeven met staande strepen: geschreven s|p|a|t|i|e werd dan in druk gerealiseerd als s p a t i e.

Onderstrepen
Correcte onderstreping
Foute onderstreping
Onderstrepen is ook een methode die veelal erg opvallend is en derhalve af te raden. Als dit de bedoeling is, ziet vet er voor korte woorden verzorgder uit en voor langere stukken tekst is cursivering of een vorm van inspringen vaak rustiger. Problemen bij onderstrepen zijn de staartletters, zoals j en g, waar de streep eigenlijk onderdoor moet gaan, en strepen onder verschillende woorden die niet netjes uitlijnen, omdat het ene woord wel staartletters heeft, maar het andere niet. In getypte en handgeschreven teksten is onderstrepen een zeer gangbare manier om nadruk aan teksten te verlenen, omdat het makkelijk aan te brengen is en goed opvalt. Een drukker zal meestal cursivering gebruiken als de auteur in het handschrift een woord onderstreept heeft.
In schermtekst wordt onderstreping veel gebruikt om een link aan te geven, naast het gebruik van kleur. In veel gevallen wordt de onderstreping pas zichtbaar bij een mouseover, dus als de muiswijzer zich op de link bevindt. Zo blijft het tekstbeeld bij lezen betrekkelijk rustig, terwijl de onderstreping de computergebruiker attendeert op de klikmogelijkheid.
Kleur
Met name in elektronische documenten, waar kleur ruimer voorradig is, wordt dit vaak toegepast om nadruk te geven. Het bekendste voorbeeld zijn hyperlinks, d ie vaak in het blauw, of een variant daarvan, aangetroffen worden. Ook in presentaties worden kleuren vaak toegepast om nadruk te geven. Daarnaast kan het gebruik van kleur om direct verband tussen een stuk tekst en een afbeelding te leggen, zonder dit in woorden te hoeven omschrijven, een heel nuttige vorm van accentuering zijn. In ondertitels voor doven en slechthorenden wordt kleur weleens toegepast om duidelijk te maken wie er spreekt. Een risico is dat het gebruik snel overmatig wordt, of dat mensen die zwart-witschermen gebruiken of kleurenblind zijn, het verschil niet kunnen waarnemen. Daarnaast zijn weinig-contrastrijke combinaties (die van dichtbij op een monitor nog wel te lezen zijn) van grote afstand vaak moeilijk te onderscheiden. Kleur is niet altijd zo makkelijk toepasbaar geweest. Vroeger waren computerschermen monochroom, en drukwerk in kleur is duurder.